Als Rosie achttien is wordt ze met haar moeder, zusje en broertje door de nazi’s weggerukt uit haar vertrouwde leven in Crasna, een dorpje aan de grens van Roemenië en Hongarije. Vanaf dat moment begint hun onvoorstelbare helletocht langs verschillende concentratiekampen. Rosie was vanaf haar jongste jaren een uitzondering vanwege haar rode haar. Hoewel haar dorpsgenoten en zelfs haar moeder die kleur afschuwelijk vinden, voelt zij zich juist extra krachtig door dat unieke haar. Bij aankomst in Auschwitz wordt ze meteen kaalgeschoren, en het voelt daardoor alsof ook een deel van haar bestaan wordt afgenomen. Maar midden in alle chaos en hopeloosheid realiseert ze zich dat de nazi’s één ding niet van haar kunnen afpakken: haar enorme doorzettingsvermogen, dat ze mede ontleent aan haar haar.
De gruwelijkheden van de concentratiekampen en dodenmarsen worden op kale, indringende wijze beschreven en afgewisseld met impressies van het alledaagse, joodse gezinsleven in een dorpje dat nog geen weet heeft van de aanstaande verschrikkingen.
Nechama Birnbaum (1994) woont met haar gezin in Brooklyn, New York. Door de indrukwekkende verhalen die haar grootmoeder haar van jongs af aan vertelde, wist Birnbaum dat ze de belevenissen van haar grootmoeder wilde opschrijven en met het grote publiek wilde delen.