Korte beschrijving/Annotatie

Winnaar Ida Gerhardt Poëzieprijs 2024!

In dit moderne leerdicht wordt onderzocht waar het denken begint. In het lichaam? Of in de taal?

Tekst achterflap

Met deze variant op het aloude leerdicht onderzoekt Piet Gerbrandy in verzen en prozagedichten de (on)kenbaarheid van het zelf en het raadsel van het lichaam ten opzichte van de ziel. Of het nu gaat om de liefde, de vergankelijkheid van het lichaam, de stand van de natuur of de evolutie. Dit werk poogt het hele zijn te omvatten in onderzoekende, gelaagde en toegankelijke verzen.

Gerbrandy toont zich opnieuw een groot beschouwer, die in stuwende taal laat zien dat de mens in al zijn vergankelijkheid een wonderlijk wezen is.

Recensie/Quote

'[...] naast de vorm, maakt ook de onverschrokkenheid waarmee Gerbrandy naar zichzelf kijkt indruk. Ik moest af en toe denken aan de zelfportretten van schilders als Rembrandt: getuigenissen van technisch en creatief meesterschap, die tot stand komen door in de spiegel te kijken met een oog dat ziet dat het, alles in ogenschouw nemend, niets ziet.'

Biografie

Piet Gerbrandy (1958) is dichter, classicus en essayist. Voor zijn werk ontving hij onder meer de Herman Gorterprijs, de Frans Kellendonk-prijs en de Jan Campert-prijs. In 2015 werden zijn gedichten tot dan toe verzameld in Voegwoorden. Zijn laatste dichtbundel Ontbinding (2021) werd eveneens lovend ontvangen en genomineerd voor De Grote Poëzieprijs. Gerbrandy doceert Latijn aan de Universiteit van Amsterdam en maakt deel uit van de redactie van De Gids.

Details