Beschrijving

In 1875 wint de katholieke partij de gemeenteraadsverkiezingen in Brugge. Dat heeft ingrijpende gevolgen voor de manier waarop omgegaan wordt met de stedelijke ruimte. Het nieuwe stadsbestuur wil, in tegenstelling tot zijn liberale voorganger, Brugge niet langer een vooruitstrevende en moderne allure geven. Het accent wordt verlegd naar het bewaren en restaureren van het bouwkundig erfgoed. Voor nieuwbouw van zowel openbare gebouwen als private woningen wordt neogotiek de norm.
Deze nieuwe stedelijke politiek komt niet uit de lucht gevallen. Al in de jaren daarvoor pleiten historici, kunsthistorici en architecten voor zo’n ommekeer. Eén van hen is Alfred Ronse, die in 1870-1872 in het tijdschrift La Plume meer dan dertig artikels aan het onderwerp wijdt.

Ronse heeft scherp omlijnde opvattingen die hij in een snedige stijl neerschrijft. Bovendien zal hij in 1876 schepen worden en zijn opvattingen in beleid omzetten. Ronse startte met een ambitieus restauratieprogramma voor een hele reeks monumenten in de stad, waaronder het Gruuthusepaleis, het Sashuis en het Tolhuis. Hij is de vader van de nog bestaande subsidie voor ‘kunstige herstellingen’ en van de Commissie voor Stedenschoon.

Deze geschriften bieden een uitzonderlijke kijk op de toenmalige frustraties en ideeën die uiteindelijk het huidige stedelijke landschap van Brugge zou bepalen. Daarom zijn ze nu – ruim voorzien van commentaar en illustraties – voor het eerst in dit boek samengebracht.

Details